Hakuna Matata Bitch!!

Het is weer zover!! Hier is ze weer!! Merel zegt hallo!!
Vorige keer begon ik mijn reisverslag met de introductie dat het een kort verslagje zou worden. Uiteindelijk bleek het toch meer een heel boekwerk met duizend hoofdstukken. Dus bij deze zal ik niet meer beginnen over hoe lang dit verslag gaat duren. Ik laat het aan jou geachte lezer over om te bepalen of het nou kort of lang was en of het zeer informatie was om te lezen of dat je denkt van nou nou ik had mijn tijd wel aan iets anders kunnen besteden. Want om eerlijk te zijn heb ik echt even geen idee wat ik moet vertellen. Niet dat het hier ontzettend saai is en ik niks meer mee maak. Maar juist doordat het allemaal zoveel is, begint het soms lastig te worden om er iets over te vertellen. Maar ik vind het toch wel leuk om het een en ander te delen, dus ik ga toch een poging wagen ( voor zover de inleiding).

We zijn een aantal weken geleden naar de organisatie GAPA geweest Grantmothers Against Poverty and Aids. Wauw dat maakte wel echt indruk op mij. Het is een organisatie die is opgericht toen de Aids epidemie uitbrak. Toen was er nog niets bekend over de oorzaak of laat staan de behandeling. Dus dagelijks werden deze vrouwen geconfronteerd met de dood. Ze wisten niet eens of ze hun geliefde nog wel konden aanraken naar hun dood, want hoe besmettelijk was deze ziekte? Doordat deze grootmoeders achterbleven met hun kleinkinderen omdat de ouders van deze kinderen stierven aan Aids, besloten zij om een organisatie op te starten om deze kinderen op te vangen. Dit is het ontstaan van deze organisatie. Inmiddels is er veel bekend over Aids en bestaat er zelfs een goede behandeling. Helaas hangt rondom Aids nog altijd een taboe sfeer. Mensen durven hier niet openlijk over te praten omdat ze bang zijn voor de reactie van hun gemeenschap. Veel mensen krijgen niet de juiste behandeling doordat ze geloven dat Aids op alternatieve wijze kan worden behandeld door een medicijnman of andere vreemde rituelen maar daar zal ik niet over beginnen want daar wordt je niet vrolijk van.
Tegenwoordig bestaat er ook nog een andere ziekte die veel slachtoffers eist, namelijk kanker. Ook rondom deze ziekte hangt een taboe sfeer want alleen blanken mensen zouden dit kunnen krijgen. GAPA probeert hier voorlichting over te geven zodat mensen weten wat kanker is en hoe dit kan worden behandeld.
Naast dit indrukwekkende ontstaan van GAPA, konden deze Grandmothers ook nog ontzettend mooi zingen en muziek maken. Hier kreeg ik toch wel een beetje kippenvel van hoor!

Even een update tussendoor over hoe het met onze scriptie gaat. Het gaat wel goed, alle interviews gedaan en we zijn begonnen met het uitwerken hiervan. Komt goed!

We zijn ook nog naar het Holi one festival geweest. Super tof!! We kregen allemaal vijf zakjes met verf en deze mocht je op elkaar gooien. Oke als ik het zo vertel klinkt het best suf en vraag je je af wat daar nou zo leuk aan is. Maar het was echt super grappig en een heel leuk feestje!!

Dan zal ik wat vertellen over mijn stage. We zijn nu een tijdje bezig bij Bathandwa en Barecelona. Bij Bathandwa blijft het communiceren en afspraken toch erg lastig (en laat onze scriptie dan toch net over communicatie gaan!! Alsof ze het erom doen). We zitten eigenlijk vaak te wachten omdat mensen niet aanwezig zijn of het te druk hebben met de verzorging van de kinderen. We komen namelijk bij Bathandwa voor capacity building ( wat eigenlijk niet meer is dan computer les). Maar vaak zijn ze er niet en dan moeten wij wachten totdat de kinderen uit school komen om vervolgens de After school program te gaan draaien. De bedoeling hiervan is dat wij de begeleiders ondersteunen in het programma. Maar het komt er meestal op neer dat wij het werk aan het doen zijn. We hebben daar nu duidelijk over gesproken dat als het zo door gaat dat wij onze tijd beter in iets anders kunnen steken. Dit heeft schijnbaar wel indruk gemaakt, want nu zitten Tata & Mama elke keer klaar om naar de bibliotheek te gaan. Ik heb nu ook voor het eerst een goed gesprek gehad met Mama (haar echte naam kan ik niet onthouden) Maar ze heeft me wat meer verteld over het ontstaan van Bathandwa. Ze zorgt op dit moment voor 22 kinderen! Ze krijgt wel hulp van de oudere kinderen en soms komen mensen uit de buurt helpen. Maar de meeste zorg komt toch op haar neer. Als je dat hoort dan word je wel weer wat milder in je oordeel over het feit dat ze zich niet inzet voor capacity building. Nu hoop ik alleen dat ik in de komende weken haar nog iets kan leren. Want ik zou het zonde vinden als ik weg ga en ze nog steeds niet met de computer kan om gaan.

Over Barcelona kan ik eigenlijk niet zoveel meer vertellen, want het wordt steeds afgezegd of we horen niets en dan gaat het ook niet door.

Dit weekend hebben we een Canopy Zipline tour gedaan. Daar zijn tussen de bergen allemaal kabels gespannen waaraan je van de ene berg naar de andere berg kunt glijden. Hoop dat ik het een beetje duidelijk heb uitgelegd en dat nu iedereen weet wat ik heb gedaan. Maar het uitzicht was echt prachtig!! De bergen waren super mooi en tussen de bergen zag je ook kleine riviertjes lopen. Je had niet echt het idee dat je in Zuid- Afrika zat, maar meer in Schotland want de bergen waren bedekt onder gras en boompjes. Heel erg mooi!! De weg er naar toe was ook een hele beleving. Want we kregen allemaal zo'n mooi klimbroekje aan, waaraan allerlei metalen dingen werden gehangen, helmpje op en gaan met die banaan! De weg erna toe was nogal hobbelig en bobbelig want moesten de bergen in rijden. We werden allemaal van de ene kant naar de andere kant geslingerd. Uiteindelijk boven en een beetje misselijk kon je wel al van het mooie uitzicht genieten.

Dit was het wel zo'n beetje. Anika en ik willen deze week nog een stuk van Garden route gaan doen. Er zijn een aantal mensen ons al voor gegaan en het moet blijkbaar erg mooi zijn dus ik benieuwd!!

Een hele dikke kus en heel veel liefs !!xxx